15 مه 2023- زخم پا می تواند نشانه ی مشکلات چشم در بیماران دیابتی باشد.تحقیقات قبلی و تجربیات نقل شده، نشان می دهند که زخم پای دیابتی و رتینوپاتی دیابتی اغلب با هم اتفاق می افتند. تحقیقات جدید این ارتباط را بیشتر روشن کرده و نشان می دهد که بیماران مبتلا به زخم پا ممکن است درمان های کمتری برای محافظت از بینایی خود دریافت کنند.

دکتر دیوید جی رمزی، مدیر تحقیقات چشم پزشکی در بیمارستان و مرکز پزشکی Lahey در برلینگتون، ماساچوست، گفت: وقتی پزشکان هر یک از این بیماری ها را تشخیص می دهند، باید به صورت تیمی برای محافظت از بینایی و تحرک بیمار مداخله کنند.به عنوان مثال، آنها باید اطمینان حاصل کنند که بیماران ارزیابی های جامع چشم و پا را دریافت می کنند و به آنها کمک کنند تا مدیریت دیابت خود را بهینه کنند.

دکتر رمزی که اخیراً ارتباط بین زخم پای دیابتی و رتینوپاتی دیابتی و علل زمینه ای این بیماری ها را بررسی کرده است، گفت: مطالعه جدید، که در نشست سالانه 2023 انجمن تحقیقات در بینایی و چشم پزشکی ارائه شد، "بُعد مهمی" به درک ارتباط بین این بیماری ها اضافه کرد.

دکتر رمزی، که همچنین استاد چشم پزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه تافتس است، گفت: بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی به نظر کمتر به رتینوپاتی دیابتی خود توجه می کنند و ممکن است درمان های کمتری با تزریق چشمی که فاکتور رشد اندوتلیال عروقی[VEGF] را هدف قرار می دهد، که محرک مهم پیشرفت رتینوپاتی دیابتی است، دریافت کنند.

در این مطالعه جدید، کریستوفر تی ژو، دانشجوی پزشکی در UT Health San Antonio، و همکارانش داده های 426 چشم از 213 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 را که حداقل دو معاینه چشمی بین سال های 2012 و 2022 انجام داده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. 72 نفر از بیماران زخم پای دیابتی داشتند. بیماران به طور متوسط حدود 4 سال پیگیری شدند.

درصد بیشتری از چشم های بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی در معاینه اولیه دچار ادم ماکولا بود (32.6 درصد در مقابل 28 درصد). گروه ژو گزارش کرد که در معاینه نهایی، درصد چشم‌های مبتلا به ادم ماکولا در گروه مبتلا به زخم پای دیابتی به طور قابل‌توجهی بیشتر بود(64.6 درصددر مقابل 37.6 درصد؛P <.0001).

نرخ پیشرفت رتینوپاتی دیابتی غیرپرولیفراتیو به سمت رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو( بدترین درجه از رتینوپاتی) در گروه مبتلا به زخم پا بالاتر بود(50.6 درصد در مقابل 35.6 درصد؛ 0.03P=). علاوه بر این، محققان دریافتند که بیماران مبتلا به زخم پا بیشتر احتمال دارد خونریزی زجاجیه را تجربه کنند (55.6 درصد در مقابل 38.7 درصد).

علیرغم اینکه بیماران مبتلا به زخم پا به بیماری چشمی بدتری مبتلا بودند، درمان های کمتری برای رتینوپاتی دریافت کردند. افراد بدون زخم پا به طور متوسط 6.9 تزریق ضد VEGF در هر چشم دریافت کردند، در حالی که افراد دارای زخم پا به طور متوسط 4.3 تزریق دریافت کردند.

ژو و همکارانش نوشتند که زخم پا ممکن است توانایی بیماران برای رسیدن به قرار ملاقات های چشم پزشکی برای تزریقات ضد VEGF را دچار اختلال کند. ژو گفت: برای بسیاری از بیماران در بخش ما (تگزاس جنوبی)، کمبود وسایل حمل و نقل مانع خاصی برای دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی است.

قبل از این مطالعه، تیم ژو متوجه شده بود که پیشرفت رتینوپاتی به درجات بدتر رتینوپاتی در بیماران مبتلا به دیابت و زخم پا که به کلینیک های چشمی آنها مراجعه کرده بودند، نسبت به بیماران مبتلا به دیابت که زخم پا نداشتند، سریع تر است.

او گفت: مشابه نحوه ایجاد زخم پا، به دلیل اختلال شدید در جریان خون عروقی و از دست دادن حس عصبی، رتینوپاتی دیابتی نیز ممکن است با بیماری میکروواسکولار، دژنراسیون عصبی و التهاب ارتباط داشته باشد.

دکتر رمزی گفت: این یافته‌ها تأیید می‌کنند که پرفیوژن ضعیف چشم و پا با هم مرتبط هستند و می‌تواند باعث رتینوپاتی ایسکمیک شود که منجر به ایجاد رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو و خونریزی‌های زجاجیه می‌شود، که هر دو شرایط جدی و تهدیدکننده بینایی هستند.

دکتر رمزی افزود: تا حدودی، درمان‌های کمتر با عوامل ضد VEGF ممکن است دلیلی باشد که چرا بیماران مبتلا به زخم پا، عوارض چشمی بیشتری دارند. او گفت: تحقیقات بیشتری برای تشریح دقیق تر علت و معلول باید انجام شود، اما این یک یافته بسیار مهم است و نشان می دهد که ما باید آگاهی پزشکان و بیماران را در مورد آن افزایش دهیم.

منبع:

https://www.medscape.com/viewarticle/991968?src=